*RECENZJA* Gra planszowa AZUL

Hej!

Ostatnio wpadła w moje ręce nowa, zbierająca bardzo dobre opinie gra o nazwie AZUL. Na serwisie BGG pnie się ona coraz wyżej w rankingach, zdobywając coraz więcej fanów. Gra, którą testowałam, to wersja niemiecka wydana przez Plan B Games. Za polską wersję gry odpowiedzialne jest natomiast Wydawnictwo Lacerta, które premierę zapowiedziało na marzec. Obecnie wystartowała już przedsprzedaż i tym samym wiemy ze strony wydawnictwa, iż gra kosztuje 135 złotych lub 190 złotych wraz z dodatkiem Joker.

Modowe kolorowanie, czyli antystresowe kolorowanki dla dorosłych

Z zakupem tych wyjątkowych kolorowanek nosiłam się już jakiś czas. Jednak jak na dorosłą osobę przystało, miałam opory, no bo kto widział tego typu rzeczy w wieku 26 lat :) Ciekawość jednak wzięła górę i zdecydowałam się na zakup dwóch kolorowanek. Pierwsza z nich to Modowe kolorowanie autorstwa Marie Perron, a drugie to Art deco. 100 antystresowych kolorowanek Eleny Lopez. Obie pozycje zostały wprowadzone na rynek dzięki wydawnictwu Egmont Polska.

GROteska, czyli pomieszanie konwencji

Zastanawialiście się kiedyś, co by było gdyby wprowadzić do gry element niepasujący do jej konwencji? Mały pierwiastek odróżniający się klimatem i stylistyką od reszty. Zmianę, która odrobinę zniekształci odbiór danej postaci i nada jej innego wyrazu. Nie kusiło Was, aby napisać danemu bohaterowi alternatywny życiorys lub grze inny scenariusz?

Gra pędzlem malowana

Gry komputerowe od dawna walczą o status dzieł sztuki, a sami ich twórcy bardzo często mianują się artystami. Mimo, iż jakiś czas temu amerykańska agencja rządowa National Endowment for the Arts (NEA) nadała oficjalnie grom status dzieł sztuki, często spotkać można zupełnie inne opinie na ten temat. Wydaje mi się jednak, że za tą opcją opowiadają się raczej osoby, które z grami niewiele miały do czynienia w swoim życiu. Jeśli Ty także nie jesteś do końca przekonany, co do słuszności decyzji NEA, polecam czytać dalej.

Non omnis moriar

W wiosce w Ramtopach, gdzie tańczą taniec morris, wierzą na przykład, że nikt nie jest ostatecznie martwy, dopóki nie uspokoją się zmarszczki, jakie wzbudził na powierzchni rzeczywistości - dopóki zegar przez niego nakręcony nie stanie, dopóki wino przez nią nastawione nie dokończy fermentacji, dopóki plon, jaki zasiali, nie zostanie zebrany. Czas trwania czyjegoś życia, twierdzą tam, to tylko jądro rzeczywistego istnienia.

Kosiarz, Terry Pratchett

Same Face Syndrome, czyli dokąd zmierza animacja

Uwielbiam wszelkie animacje, czy to krótko czy długometrażowe. Bez względu na to, czy zostały wydane przez dużą wytwórnię, czy raczej jako niskobudżetowa produkcja stworzona ręką jednej osoby. Czasem jednak zdarza się, że to, co widzę na ekranie, wzbudza we mnie pewne wątpliwości i pytania, o kierunek, w jakim zmierza animacja. A konkretniej chodzi mi o budowanie głównych postaci.

Dlaczego pokochałam zombie?

Wydaje się, że zombiaki już na stałe zadomowiły się w naszej popkulturze. Są tacy, którzy zapewne mają ich już dość, oraz, tacy jak ja, którym możemy przypiąć etykietkę zombiefana.